Zwierzenia młodego zesłańca ukazują przeżycia członków rodziny oficera Wojska Polskiego, która mieszkała w Równem na Wołyniu i została deportowana do Kazachstanu w nocy z 12 na 13 kwietnia 1940 r. Olgierd Skalski, autor spisanych w latach dziewięćdziesiątych wspomnień, miał wówczas 8 lat; do Polski wrócił dopiero po wojnie, w 1946 roku. W sposób plastyczny i sugestywny, z literackim zacięciem, opisuje szczegółowo życie zesłańców. Przedstawia zarówno tragiczne oblicze niewoli, głód, cierpienie i śmierć, jak i jaśniejsze momenty, związane z międzyludzką solidarnością i pięknem przyrody. Tekst został opatrzony przez dr. Janusza Wróbla wstępem i przypisami odnoszącymi się do mniej znanych miejscowości, wydarzeń historycznych, instytucji, organizacji i postaci historycznych.
